ต้องแยกเรื่องการขับรถเพื่อใช้งาน กับเรื่องรถคลาสสิค ซึ่งในที่นี้ผมคิดถึงพวกรถมีราคา ที่ลูกศิษย์เห็นว่าพระชอบก็เอามาถวาย พระชอบรถคลาสสิคก็ไม่ถูกแล้ว
เคยคุยกับพระครูที่ดูแลผมตอนบวช ท่านว่าเลี้ยงปลายังไม่ควรเลย เพราะ
ไม่ใช่กิจของสงฆ์ พระต่างจังหวัดที่จำเป็นต้องขับรถกระบะ หรือรถอะไรก็ตามเพื่อใช้ในกิจการของวัด (เคยได้ยินพระนราธิปพูดถึงเรืองนี้อยู่) อันนี้ผมว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไร เพราะเจตนาดีและไม่มีผู้ทำแทนได้
แต่พระสะสมรถคลาสสิคนี่ พูดจริงๆ
รับไม่ได้ครับ
1. ถ้าถวายรถคลาสสิค และพระสะสมรถคลาสสิค ทำไม่ถูกทั้งสองฝ่าย
2. ถ้าถวายรถคลาสสิค พระรับไว้ใช้ในกิจการของวัดโดยไม่เอาเป็นสมบัติส่วนตน ไม่มีความอยากได้ อันนี้ผมว่าคนถวายไม่ถูก เพราะถ้าต้องการถวายเพื่อใช้งาน ก็ควรเป็นรถที่ใช้งานได้จริงโดยไม่เป็นภาระกับพระหรือวัด อีกอย่างใครถวายอะไรมา พระก็ต้องรับอยู่แล้ว ไปเลือกก็ไม่ได้ ไม่ถูก ถ้าขอนี่ผิดเลย
3. ถ้าถวายรถทั่วไปให้วัด อันนี้ผมว่าดีครับ
ลามไปต่อ พระมีมือถือนี่รู้สึกยังไง
