ทีแรกผมรับมุขพี่ปรีชาไม่ทันที่ว่าจะพา
กิ๊กไปด้วย...อือ..ตอนนี้เข้าใจแล้ว
เพราะผมเข้าใจว่าพี่จะเอา
รถกิ๊กๆมา ไม่ใช่กิ๊กคน..งงวุ๊ย
ดูสิครับน้องเขาหน้าเขินอาย..เจอรสชาติของคนรุ่นใหญ่เข้าไป
พี่ปรีชา
“น้องจ๋า... เมื่อคืนพี่เหนื่อยมากเลย...” 
น้อง Punch “ทำไมคะพี่”
พี่ปรีชา “
ก็พี่ไปวิ่งอยุ่ในหัวใจของน้อง Punch ทั้งคืน..” 
น้อง Punch
“แหม งั้นพี่ปรีชาช่วยยกเท้าออกไปก่อนได้ไหมค่ะ...พี่ปรีชา? “ทำไมล่ะพี่เหยียบเท้าเราหรือ”
น้อง Punch
“เปล่าค่ะ..พี่เหยียบหัวใจหนูอยู่.. 
”พี่ปรีชา
“แหมวันนี้พี่น่าเอารถเปิดประทุนSpiderมา..”น้อง Punch “คันนี้ก็สวยแล้ว เอาคันนั้นมาทำไมค่ะพี่”
พี่ปรีชา
“พี่จะได้เป็นSpidermanไง”น้อง Punch”เป็นแล้วทำไมค่ะ”
พี่ปรีชา
“เราจะได้มีเยื่อใยต่อกันไง ”น้อง Punch
“งั้นพี่ก็ขยับไปทางซ้ายหน่อยค่ะ อีกนิดค่ะ”พี่ปรีชา “พอหรือยังจ๊ะ “
น้อง Punch
“ดีค่ะ..”พี่ปรีชา “ขยับทำไม?จ๊ะ”
น้อง Punch
“อ๋อใจเราจะได้ตรงกันไงค่ะพี่ 
...”ผมคงทนฟังไม่ไหวต้องขอไปแจ้งความก่อนครับ...
แจ้งความรัก..นะครับ
คำว่ากิ๊กพิชิตใจไม่ได้หรอก พี่ไม่หลอกบอกเจ้าเข้าใจไหม
ใจสี่ห้องปองเจ้าอรทัย แต่ไฉนรถจอดเต็มต้องเข็นเอย
