ภาคสองหลังจบผ่าน ไป 7-8 เดือนผมเริ่มลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเเต่มันก็เกิดขึ้นอีกครั้งนี้ก็เหมือนเดิมนั้นเเหล่ะครับ
ผมเอารถไปเรียนอีกเเต่วันนั้นเป็นวันที่สอบกันผมสอบวิชาสุดท้ายเป็นวิชาที่ยากมากๆ
ถึงขนาดอาจารย์ขยายเวลาสอบให้ถึง 4 ชม.เลยทีเดียวเริ่มสอบ 4โมงเย็นกว่าจะออก 2 ทุ่ม
สอบเสร็จก็ไปหาอะไรกินเล็กน้อยๆก่อนกลับ ในขากลับนั้นมีเพื่อนผมขอโดยสารมา 2 คน
คือ ตั้มกับน้อย ขับรถกันไปได้ซักพักนึง(ตั้มนั่งหน้ากับผม)น้อยที่นั่งข้างหลังพูดว่า
"ใครนอนอยู่เบาะหลังวะ" จิ๊ดสิครับเเต่ตอนนั้นผมยังนึกว่ามันเเกล้งเพราะเคยเล่าเรื่องภาคแรก ให้มันฟัง
ผม - มรึงอย่าบ้าขอร้องอย่ามาอำน้อย - อำบ้าไรเนี่ยมรึงดูดิผม - ไหนๆเปิดไฟดิ๊น้อยเปิดไฟผมมองไปที่เบาะหลังเห็นเเต่ความว่างเปล่าน้อย - เอ้ยกูเห็นจริงๆนะตั้ม - มรึงโดนเงาหลอกตาอ่ะ
ตั้ม - มรึงเลยเห็นเป็นคนนอนเลยรึเปล่าล่ะ นี่กูวิเคราะตามที่กูเรียนเลยนะนี่(ตั้มเรียนช่างภาพ)
น้อย - ป่าวกูเห็นเป็นเงาเหมือนคนนอนผม - โด่ขอร้องอย่ามาอำน้อย - กูเห็นจริงๆนะเว้ย 
รถมาถึงป้ายรถเมล์ที่มันทั้งคู่จะลงต่อรถไปบุคโลพอดี
ตั้มกับน้อยลงไปก่อนมันปิดประตูน้อยบอกว่า กูเห็นจริงๆนะมรึง
ทำเอาผมหน้าเสียเหมือนกันหลังฟังมันพูดเเต่ผมก็ยังก่ะว่ามันอำเเน่ๆ
หลังจากนั้นผมก็ขับมาเรื่อยเเต่ไม่ค่อยกล้ามองกระจกหลัง
