หลังจากพักผ่อนจนหายเหนื่อยแล้วก็ขอเข้ามาขอบคุณทุกเสียงเชียร์และแรงใจจากพี่ๆน้องๆเพื่อนๆในบ้านบางกอกฯ ที่ส่งไปเชียร์ผมที่สนามแข่ง
เชื่อเถอะครับว่ากำลังใจที่ส่งไปถึงผมทุกคน เพราะเวลาขับรถออกจาก pit และเวลาผู้ประกาศเรียกชื่อทีม "... จาก
Team BCR, Bangkok Classic Car Racing" จากที่ผมกำลังประหม่าเพราะงานแข่งอลังการเหลือเกิน เกิดมาเพิ่งเคยไปยืนอยู่กลางสนามแข่งที่มีคนดูเยอะขนาดนี้กลายเป็นใจชื่นขึ้นเป็นกองเลยครับ เพราะผมรู้ว่าจะโชว์เดื๋อยังไงก็ยังมีเพื่อนๆที่พอรับได้รออยู่ใน web
มาเล่าสู่ที่ได้พบมาให้ฟังกันดีกว่าครับ
สนามที่ 1 วันเสาร์ที่ 2 พฤษภาคม
กระโดดขึ้นรถแข่งซิ่งออกไปแบบตื่นเต้นสุดๆ ใจมันจะออกมาเต้นโชว์หน้าคอนโซวซะให้ได้
ตอนจะออกสตาร์ทคิดอยู่แต่ว่า เครื่องอย่าดับอย่าฟอดนะ....อายเขา
พอออกตัวไปได้ก็มาตั้งใจกับโค้งแรกเพราะจุดนี้มีอุบัติเหตุเกิดขึ้นบ่อยมาเพราะทุกคนเข้าแย่งตำแหน่งกัน
พอรอดมาได้ก็นึกถึงคำอาจารย์เล็ก พี่ A.GT พี่ Zyd พี่เก้า พี่ Tu_Three Crowns และทุกๆคนว่า "ขับให้จบการแข่งขันนะ อย่าบู้อย่าเสี่ยง"
สำหรับวันแรกเหมือนเป็นการลองรถเลยครับเพราะ ก่อนหน้านี้ได้ซ่อมประมาณ 4 รอบสนามและ qualify อีก 3 รอบรวมเป็น 7 รอบก็แข่งจริงเลย
อุณภูมิในสนามแข่งน่าจะเกิน 40 องศาไปเยอะ ส่วนในตัวรถก็ไม่ต้องพูดถึงครับ ร้อนมากๆแถมรถผมไม่ได้ติดตั้งท่อดักลมเข้ามาเป่าในตัวรถ
ทำใหยิ่งร้อนแบบสุดๆ ตอนแข่งเสร็จตัวแดงไปทั้งตัว หน้าปวมเป็นลูกมะเขือเทศเลย เกือบเป็นลมครับเพราะทั้งร้อนทั้งเหนื่อย
วันแรกกับ 19 รอบสนาม 41.8กม (แข่งเต็ม 24 รอบแต่ผมโดนน๊อครอบไป 4 รอยบ
)จบลงโดยที่รถของผมไร้รอยขีดข่วนแต่หมุนไป 3 รอบจังๆ แถม True Sport ยังถ่ายไว้ได้อย่างชัดเจนทุก shot และที่ไม่เข้าใจคือจะ replay ไปหาอะไรกันบ่อยๆ.... ส่งสัยกลัว sponsor ของผมจะไม่ happy
และก็ได้รับถ้วยรางวัลที่ 3 มาแบบงงเพราะมีรถ NA เหลือวิ่งจนจบแค่ 3 คัน
ตอนเขาเรียกขึ้นไปรับถ้วยผมเองก็ไม่ได้รู้เรื่องเลย เกือบขึ้นไปรับไม่ทัน
วันนี้ดีใจมากๆครับเพราะทำได้ตามที่ตั้งใจไว้คือขับจนจบแถมมีถ้วยกลับบ้านอีกต่างหาก
สนามที่ 2 วันอาทิตย์ที่ 3 พฤษภาคม
วันนี้ออกมาแบบงงอีกเช่นเคยเพราะเมื่อวานออกสตาร์ทแบบปกติคือจอดที่จุดสตาร์ทแล้วออกพร้อมกัน ส่วนวันนี้เป็น Rolling start ซึ่งรถทุกคันต้องวนกันออกไปรอบนึงก่อนแล้วจึงรับไฟเขียวเพื่อเริ่มการแข่งขัน
พอออกไปผมก็ทำการวอร์มยางและเบรคให้พร้อม ปรากฎว่ากรรมการเลื่อนการสตาร์ทออกไปอีกรอบนึงเพราะรถแข่งทิ้งระยะกันห่างเกินไป
ความซวยเกิดขึ้นครับ....... รอบนี้ลืมวอร์มยางเพราะนึงว่าันคงยังร้อนอยู่..... พอออกสตาร์ทก็งานเข้าที่โค้งแรกเลยครับ หมุน (อีกแล้ว)
หลังจากเริ่มวิ่งต่อก็มีควันออกมาจากท่อไอเสียเวลา down shift ตลอดแต่ผมก็ไม่สนเพราะมาถึงนี้แล้วยังไงก็ต้องแข่ง และแข่งให้่จบด้วย
วันนี้ผมกลับขับดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดคือไม่มีการหมุนอีกเลยและเวลาต่อรอบเร็วขึ้นด้วย
สงสัยจะชินสนามขึ้น
จนมีรอบนึงผมเลี้ยวกลับรถบานออกมากไปหน่อยเสยเอายางที่เขาวางไวั (วางไว้ทำไมก็ไม่รู้แค่ 2 เส้น)
ทำให้กันชนด้านหน้าข้างซ้ายห้อยลงมาถูกับพื้นถนน ผมก็ไม่สนขับประคองรถต่อไปเพราะตั้งใจว่าจะขับให้จบ
พอสุดทางตรงต้องเบรคแรงที่สุดเจ้ากันชนหน้าก็สีกับล้อหน้าจนควันท่วมเข้ามาในรถจนมองข้างหน้าไม่เห็น ผมต้องตัดสินใจจอดรถ
เพราะสุดทางตรงมีช่างภาพอยู่เยอะ ขื่นดื่อวิ่งเขาไปแล้วเลี้นวไม่พ้นอาจจะเกิดอุบัติเหตุได้ แถมมองไม่เห็นรถที่ตามมาด้วย อาจทำให้รถคันอื่นเกิดอันตรายได้
ลงมากจากรถด้วยความเซ็งสุดๆ.......................
การที่ได้มีโอกาสร่วมการแข่งขัน Super Car Thailand ในครั้งนี้ถือเป็นประสพการที่ดีมากสำหรับผม ได้เข้าใจว่ารายการแข่งขันที่ใหญ่ที่สุดในบ้านเราเป็นอย่างไร คราวหน้าจะต้องเตรียมตัวและเตรียมรถอย่างไร
ผมต้องขอขอบคุณ พี่เจ้าบ้านฯที่อนุญาติให้ตั้ง
Team BCR ขึ้นมาทำให้ผมได้เดินในเส้นทางการแข่งรถ
ขอขอบคุณคุณ Tomodachi จากยาง Dunlop ที่เป็น sponsor หลักที่สนับสนุนยาง Direzza 03G ให้ผมใช้ในการแข่งขันทั้งๆที่ผมเพิ่งเริ่มแข่งรถมาได้ 13 เดือน
ขอขอบคุณพี่ A.GT ที่เป็นหัวเรือหลักของ
Team BCR และเฝ้าสั่งสอนตักเตือนผมในสนามตลอดเวลา "ใจเย็นๆ ขับให้จบ"
ขอขอบคุณพี่ Num SAC Garage ที่ช่วยทำสีตัวถังรถผมให้ออมาสวยงามทนทาน
ขอขอบคุณที่ Auseebkk ที่ช่วยทำสีและตัวถังรถแข่ง BMW E30 อีกคันนึงของผมมาตั้งแต่ปีที่แล้วตลอดทั้งปี
ขอขอบคุณ อาจารย์เล็ก แห่ง LEK-A-ARM ที่กรุณาทำรถดีๆให้เด็กหัดขับรถแข่งอย่างผมได้ใช้ลงแข่งขันและสอน line การขับรถมาโดยตลอด
ขอขอบคุณ Pan ที่ช่วยประสานงานและขอ sponsor และให้กำลังใจมาโดยตลอด
ขอขอบคุณ Stormy ที่ sponsor รถแข่งของผมและให้กำลังใจมาโดยตลอด
ขอขอบคุณพี่ Thaidub ที่ช่วยออกแบบ logo
Team BCR ธง และงานออกแบบอีกหลายๆอย่างของทีม
ขอขอบคุณพี่ iamwashmania ที่ให้ที่จอดรถแข่งและรถ trailer
ขอขอบใจน้อง ArtRacing เป็นอย่างมากถึงมากที่สุดเพราะนอกจากจะเป็นผู้จัดการส่วนตัวของผมแล้ว
ยังเป็นแรงสำคัญที่ช่วยผมทำรถแข่งคันนี้ออกมาจนเสร็จสมบูรณ์ อดหลับอดนอนมากกว่าผมทำงานให้กับรถคันนี้มากกว่าผม
ผมเชื่อว่ารถคันนี้มีเลือดและเหงื่อของ Art ผสมอยู่เกือบครึ่งคัน น้องเอ่ยพี่ขอบใจมากๆถ้าไม่มีน้องพี่คงไม่ได้แข่งรถ
ขอขอบคุณ Jummo ที่เข้าใจและอนุญาตให้ผมแข่งรถ
ขอขอบคุณพี่ๆเพื่อนๆน้องๆทุกคนในบ้านบางกอกฯที่ได้ช่วยเหลือผมนับครั้งไม่ถ้วน ทุกคนคงทราบอยู่แล้วว่ามีใครบ้าง
ขอขอบคุณทุกเสียงเชียร์และกำลังใจจากพี่น้องทุกคนในบ้านบางกอกฯอันอบอุ่นแห่งนี้
และในโอกาสที่กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่ 8,888 ของผม ผมขอขอบคุณพี่ๆเพื่อนๆน้องๆทุกคนสำหรับมิตรภาพอันดีที่ทุกคนได้มอบให้ผมในช่วงกว่า 4 ปีที่ผ่านมา ผมดีใจและรู้สึกโชคดีมากครับที่ได้ค้นพบบ้านบางกอกฯ
ขอบคุณมากครับ
