กิมหงวนนอนนิ่งเฉยสักครู่ก็ทำท่าผะอืดผะอม เพราะพยาธิรบกวน ขณะนี้เป็นเวลา ๑๗.๓๐ น. แล้ว ลมว่าวพัดเข้ามาในห้องเย็นสบาย ความเงียบเกิดขึ้นชั่วขณะ นาน ๆ อาเสี่ยก็ร้องโอ้กอ้ากเพราะอยากดมหนังรถ ในที่สุดเขาก็ลุกขึ้นจากเตียงนอนเดินเปะปะไปทางห้องน้ำ
“ไปไหนคะเฮีย”
“ปวดท้องเยี่ยว” เขาตอบหล่อนเบา ๆ แล้วทำคอขย้อนน่าสงสาร
อาเสี่ยเดินเข้าไปในห้องน้ำอันสะอาด และกว้างขวางเพียงแต่ม่านและเครื่องสุขภัณฑ์ต่าง ๆ ในห้องน้ำก็ราคานับหมื่นแล้ว เขาหยุดยืนเบื้องหน้ากระจกบานใหญ่ซึ่งมีชั้นกระจกอันสวยงามอยู่ใต้กระจกเงา บนชั้นมีแชมพูสระผม, ครีมล้างหน้า, กล่องใส่กระดาษเช็ดหน้า, แปรงสับหวีและหวี นอกจากนี้ยังมีโอดีโคโลนขนาดใหญ่อีกขวดหนึ่ง กิมหงวนเอื้อมมือขวาอันสั่นรัวหยิบขวดโอดีโคโลนลงมาจากชั้นกระจกแล้วเปิดจุกออกตั้งใจจะดมให้หมดขวด เพราะโอดีโคโลนทำมาจากแอลกอฮอลล์นั่นเอง พอยกขวดจะดมนวลลออก็ร้องเอะอะเอ็ดตะโร
“อย่านะเฮีย อย่าดมนะ นึกอะไรไม่มีผิด”
หล่อนวิ่งเข้ามาแย่งขวดโอดีโคโลนจากมือเขาแล้วโยนออกไปนอกหน้าต่างลอยละลิ่วลงสู่เบื้องล่างซึ่งมันคงจะแตกกระจาย เสี่ยหงวนร้องไห้กระซิก ๆ
“เมียจ๋า เฮียอยากดมสีจนบอกไม่ถูกแล้ว”
นวลลออประคองผัวรักของหล่อนพาออกไปจากห้องน้ำและพามานั่งที่เตียงนอนตามเดิม
“เฮียต้องอดทนสิคะ หมอก็บอกแล้วว่าเฮียจะหายในไม่ช้านี้”
“แต่มันอยาก” เขากระซิบบอกหล่อน
“ขอเฮียสักนิดไม่ได้หรือ ทินเนอร์ก็ยังได้”
นวลลออสั่นศีรษะ
“ถ้านวลตามใจเฮียก็เท่ากับว่านวลเป็นผู้ฆ่าเฮียเท่านั้น อ้า - นอนพักผ่อนเถอะค่ะ นวลลืมบอกไปว่าหมอห้ามไม่ให้ใครเยี่ยมเฮียอย่างเด็ดขาดนอกจากพวกเราเท่านั้น มีพวกหลงจู๊โรงเลื่อยโรงสี พวกธนาคาร และพวกโรงแรมหลายต่อหลายคนเขามาเยี่ยมเฮียค่ะ แต่หมอไม่ยอมให้เยี่ยมอย่างเด็ดขาดเขาฝากขอเยี่ยมไว้ ส่วนมากเป็นผลไม้, บิสกิตและบุหรี่กระป๋องค่ะ”
“มีใครเอาสีสเปรย์มาเยี่ยมหรือเปล่า” นวลลอออดหัวเราะไม่ได้
“ไม่มีหรอกค่ะ ใครจะบ้าเอามา”
“เลวมาก แต่ละคนล้วนแต่ใจดำ อย่างน้อยมันควรมีสีมีสันติดมือติดตีนมาบ้าง โอย...เครียดเหลือเกินเมียจ๋า ขอในนั่งประมูลอีเบย์ดีกว่า”
นวลลออสั่นศีรษะ
“ไม่มีหรอกค่ะ คุณนันเอาไปเก็บหมดแล้ว”
“ว้า - พวกนี้ ดูช่างวุ่นวายกับชีวิตคนอื่นเสียจริง ๆ”
“อ้อ เฮียเป็นคนอื่นสำหรับคุณนันหรือคะ”
การสนทนาสิ้นสุดลงเมื่อ พ.อ.นิกรพาตัวเดินเข้ามาในห้อง เขาสวมกางเกงสีเทาและเชิ้ทฮาไวสีแดงสดสะดุดตาอาเสี่ยแลเห็นเข้า ก็สะดุ้งเฮือกแล้วร้องโอ้กอ้ากเสียงลั่นโบกมือไล่นิกร
“ออกไป อ้ายกร ออกไป โอ้ก....อั๊ว....”
นิกรยืนเซ่อ มองดูกิมหงวนด้วยความแปลกใจ
“กันมาเยี่ยมแกด้วยความเป็นห่วงไหงไล่กันล่ะ”
อาเสี่ยอ้วกพลางพูดพลาง
“แล้วมึกเสือกใส่เสื้อแดงมาทำไม อ้วก..ไปเปลี่ยนเสื้อเสียก่อน” นิกรนึกขึ้นได้ว่าสีแดงเป็นสี
รถFiat124 Spiderคันโปรดของเสี่ยกิมหงวน เขารีบวิ่งออกไปจากห้องนอนของกิมหงวนทันทีเสี่ยหงวนยังคงโอ้กอ้ากอยู่อย่างนั้น นวลลออนั่งมองดูสามีขอหล่อนอย่างเศร้าสลดแล้วนึกปลงอนิจจังที่อาเสี่ยกำลังลงแดงเพราะไม่ได้ชื่นชมรถคันโปรด
![[a]](http://www.bangkokclassiccar.com/forum/Smileys/Lots_O_Smileys/argue.gif "Argue")
เสี่ยกิมหงวนจะรอดจากอาการบ้ารถคลาสสิคได้อย่างไร ดร.ดิเรกจะหาวิธีรักษาแบบไหน ไอ้แห้วจะหาอะไรมาให้กินอีกหรือไม่ ไว้มีอา..จะมาลงตอนต่อไป
สวัสดี
