มีรูปติดกล้องตัวเองนิดหน่อย....รูปตอนกำลังออกจากบ้านจะไปร่วมงาน
เมื่อตอนวันศุกร์ไปบ้านพี่ชายตอนเกือบตี1(เข้างานกะเช้า
)
มีพี่ชายสุดเลิฟจากเมืองเหนือมารออยู่แล้วเจอน่ากันก็ทักทายแป๊บนึงแล้วก็ต่างคนต่างทำงานที่ยังเหลืออยู่พอประมาณ
"พี่ทำอันนู้น...เดี๋ยวผมทำอันนี้"ต่างคนต่างทำไปได้ซักพักก็ยังสงบๆกันดีอยู่แต่พอมาถึงส่วนที่ต้องทำร่วมกันความสงบเริ่มน้อยลง"เฮ้ย..ไอ้บอลเอ็ง
จะวัดอีกนานไหมวะเนี๊ย พี่จะได้เจาะซะที ผมก็ว่าวัดอย่างงี้ไม่ตรงนะต้องวัดอย่างงี้ซิวะ...เถียงกันไปเถียงกันมาเล่นซะเกือบเช้า สุดท้ายไอ้ที่นั้ง
เถียงกันอยู่พอเจาะเสร็จมันก็ยังไม่เปะอยู่ดี หมดอารมณ์ทั้งคู่เลยเข้านอนกันซะ(เวลาตอนนั้นประมาณเกือบ6โมงเช้าแล้วมั้ง) จริงๆอยากจะบอกว่า
ไอ้วันนั้นหนะผมก็คิดว่าคงต้องประกอบต่อเองคนเดียวอยู่แล้วไม่ได้นึกนะว่า พี่แกจะลงมาช่วยผมอีกเป็นครั้งที่2(ครั้งแรกมันส์ว่านี้เยอะ)พอรู้ว่า
แกจะลงมาความรู้สึกแรกคือ "ดีใจ" ถึงพี่ไม่มาผมก็พอสามารถแต่มันก็ไม่รู้สึกดีเท่านี้....
