เมื่อวาน(วันอังคาร) มีโอกาสไปประชุมวางแผนงานที่สวนลุมช่วงเช้า ช่วงบ่ายพอจะโดดงานได้ เอ..จะไปไหนดีหว่า?
เออ..
ไป"วรจักร"ดีก่า เผื่อจะได้อะไรดีๆมาติดรถ203บ้าง ว่าแล้วก้อตัดสินใจผลุนผลันว่า"บ่ายนี้ยังไงต้องไปเห็นวรจักรตัวเป็นๆให้ได้"
ด้วยความที่ไม่รู้จัก คิดเรื่อยเปื่อยไปต่างๆนาๆ ขับรถก็กลัวจะหลง กลัวจะไม่มีที่จอดรถ เลยจับแท๊กซี่ให้พาไป และแล้วเราก็ถึงสวนจตุจักร เอ๊ย..!!แยกวรจักรซั๊กกะที
"อ๋อ..มันเป็นอย่างนี้นี่เอง!! หวัดดีก๊าบพี่..
" คนเดินไปเดินมาขวักไขว่ ต่างคนต่างเดินเข้าร้านนั้นทีร้านนี้ทีตามโน๊ตที่อยู่ในมือของตนเอง
หรือไม่ก้อมองหาป้ายยี่ห้อรถที่ตัวเองกำลังตามหาอยู่ตามหน้าร้านขายอะไหล่ สาดสายตาไปและมีสีหน้าดีใจขึ้นมาทันทีที่เห็นป้ายยี่ห้อรถที่ตนเองหาอยู่
ไอ้เรารึจะมัวแต่ชะเง้อมองหาเด๋อๆด๋าๆเด๋วจะเสียฟอร์ม แต่เอ..? ตูจะเริ่มเดินจากไหนก่อนดีหว่า?
เลยชักสมุดโน๊ตย่อขึ้นมาจากเสื้อ โท๊ะโถ..อย่าเพิ่งนึกว่าจะเป็นรายการอะไหล่ที่หานะฮะ? ไม่ใช่อย่างแน่นอน!!! ผมกำลังจะใช้สิทธิ์ "ขอตัวช่วย"อยู่ฮะ
แม่นอย่างก๊ะจับวาง ถึงหน้าที่จดเบอร์โทรพี่โด้(พี่Pannashest ) พอดี๊พอดี "พี่โด้ครับตอนนี้ผมหันตูดเข้าหาหน้าตึกศรีวรจักร ตามลายแทงของพี่ไปทางไหนต่อฮะ?"
พี่โด้ตอบแบบงัวเงียๆ(ผมว่าพี่แกแอบหลับตอนบ่ายแน่เลย!) "เออ..ถ้าไปทางซ้ายก้อของผู้ชาย ถ้าไปทางขวาก้อของผู้หญิงเอ๊ย!!ไม่ใช่..ไปทางนี้ๆๆ.และก้อทางนี้" งงมั๊ย!!?!
ผมเดินด้วยความมั่นใจไปตามลายแทง หวังว่าจะเจอเป้าหมายในร้านตามลายแทงที่ได้บอกมา(เหมือนเล่นเกมส์โชว์ยังงัยยังงั้นเลย)
ปู่โสมฯแจ้งตามลายแทงว่า
"ในวรจักรมีสามร้านที่น่าจะมีเป้าหมายที่หลบซ่อนอยู่ ให้ตามหาร้านให้เจอ ให้บุกทะลุทะลวงเข้าไปให้ได้"
ร้านแรกตามลายแทงคือ"ร้านคุณตาคุณยาย" เดินไปเดินมา โอ๊ะโอ..เว๊ว..เวว..เว่ว..เจอแว้วร้านนี้เอง ตรงตามลายแทงเป๊ะ!!
ผมถามด้วยความมั่นใจ"คุณตาครับ มีอะไหล่203 ตัวนี้ๆๆๆมั๊ยครับ?" ในใจคิดว่าต้องมี"โดน"บ้างล่ะ!!! (อย่างน้อยสักสองสามตัวก้อยังดี)
"ไม่มีหรอกนู๋ หมดเกลี้ยงเลย ต้องหาเทียบเอา ที่ร้านก้อไม่ได้สั่งเข้ามาแล้วอ่ะสิ พอดีรวยแล้วเลยขี้เกียจจะสั่ง" (ประโยคสุดท้ายนี่..ผมโม้เองฮะพี่ แฮะๆ) เลยต้องเดินคอตกออกมา:'(
ร้านที่สองตามลายแทง ชื่อร้าน...(ขอสงวนชื่อเนื่องจากผู้เสียหายเอ๊ย!!คนขายยังเป็นเยาวชนอยู่..ฮะแฮ่ม) "เอ่อ..น้องครับพอมีอะไหล่ตัวนี้ๆๆๆมั๊ยครับ"(ผมทำเสียงหล่อมาก)
"อ๋อ..ไม่มีค่ะพี่ ของพวกนี้เราไม่ได้สั่งเข้ามาตั้งนานแล้วค่ะ เอ๊ะๆ..ไม่เอา อย่าซนซิลูก..แม่จะขายของ" (แป่วๆๆๆ..!! ฝันสลายเลย...(ทั้งของทั้งคน!!?!)
ร้านที่สาม ร้านสุดท้ายตามลายแทงแล้วนะ ร้านนี้พี่โด้บอกชื่อว่า
ร้านตุ๊ด "ลองเข้าไปหาดูนะติ๊ด..ไม่แน่นะ!! อาจจะได้ทั้งของทั้งคนขอให้โชคดี"
เอาล่ะวะผม.. เข้าตาจนแล้วนี้!! ร้านสุดท้ายแล้ว เพื่ออะไหล่ของเรา เพื่อรถของเรา เพื่ออุดมการณ์อันแน่วแน่ของเรา " ตุ๊ดก้อตุ๊ดวะ..ลุย!! "
เอ่อ..(ยังไม่ทันจะเอ่ยอะไรมาก เจ้าหล่อนก้อออกมาต้อนรับด้วยสายตาหวานเยิ้มซะแล้วเชียว) "ว่างัยคะ จะเอาเอ๊ย!!จะรับอะไรดีคะ"
เอ่อ..ที่ร้านนี้พอมีอะไหล่ตัวนี้ๆๆๆบ้างมั๊ยครับ? (ในมือกำพระที่เสื้อแน่นเลย โอมเพี๊ยงขอให้รอดพ้น...เอ๊ย!ขอให้มีอะไหล่ที่ตามหาอยู่เถอะหลวงพ่อ)
เจ้าหล่อนสะบัดก้นโยกย้ายเดินไปหลังร้านอยู่พักหนึ่ง เดินถือกล่องมาหนึ่งกล่อง (พอมีความหวังแล้วเว๊ยเฮ้ย!)
"ของที่พี่ตามหาอยู่ ไม่มีเลยฮ่ะ มีแต่กระจกมองข้างที่ใช้รุ่นนี้ทดแทนได้ ลองดูมั๊ยคะ" และแล้วก็โปรยตาอันหวานเยิ้มมาที่ผมอีก ทำให้ผมยิ่งกำพระแน่นเข้าไปใหญ่!!?!
"เอาครับ ตกลงผมเอาฮะเอ๊ย!ครับ.." ไหนๆก้อไหนๆ มาถึงที่แล้ว กำอี้ดีกว่ากำอด และแล้วยุทธการตามล่าที่แยกวรจักรก็เป็นด้วยประการละฉะนี้
ไว้วันไหนถ้าไปตามล่าหาของที่ไหนอีก แล้วจะมาโม้ให้ฟังอีกนะคะ..เอ๊ย!!ครับ ( มะแห..มันติดปาก เผอิญดีใจที่ได้ของตุ๊ด!!?!)
ขอขอบพระคุณพี่โด้(พี่Pannashest ) อย่างสุดซึ้งอีกครั้งนะครับที่ทำให้ผมได้ของตุ๊ดมาครอบครอง มะแห..ดีใจ๊ดีใจ
ด้วยความเคารพเป็นประจำ
steed