ผมเลิกมาได้ 4-5ปีสูบมามากกว่า 25 ปี
เคยเลิกครั้งแรกเมื่อสิบปีก่อน เลิกได้เพราะว่าไม่สบายเข้าโรงพยาบาลหลายวันพอหายออกมาก็เลิกดื้อๆเลย
กลับมาติดอีกที ก็ตอนเข้าร้านเหล้าดื่มทุกวัน แรกๆขอสุบเล่นๆขอไปขอมาสั่งเองหนึ่งซองพอร้านเลิกก็แปะใว้กับขวดเหล้า
มีวันหนึ่งลืมติดกระเป๋ากลับบ้านทีนี้ไม่ต้องเดา สูบหนักกว่าเดิมอีกสองวันสามซอง ซื้อทีละห้าซองวางไว้ทุกที่ทุกห้อง ไฟแช๊กเป็นสิบๆอัน สูบต่อมาอีกเกือบสิบปีคิดว่าคงจะเลิกไม่ได้แล้ว
มีอยู่วันหนึ่งมีเพื่อนโทรมาบอกว่า พี่ที่รักใคร่กันคนหนึ่งป่วย.......มะเร็งปอดระยะสามเข้าสี่ (หลังจากนั้นอีกไม่กี่เดือนก็เสีย)
ผมตกใจมากสารแห่งความกลัวฉีดพล่านเข้าสมอง......ตัดสินใจโยนบุหรื่สองซองให้ลูกน้อง....เลิกทันที
จะว่าง่ายก็ง่ายนะ สำหรับผมตั้งใจ+ความกลัว (กลัวภรรยาจะต้องอยู่คนเดียวก่อนเวลา แถมยังต้องมาดูแลเราตอนป่วยอีก)
เอาเป็นข้อๆเท่าที่นึกออกนะครับมันเรียบเรียงยาก
- ผมเหมือนพี่บรรณ คุณพ่อสูบตอนหนุ่มๆ บุหรี่ ไปป์ ซิก้าร์ เหมือนกัน มาเลิกเอาสี่สิบฝ่าๆ (ผมด้วย)
- ถ้าคิดจะเลิกก็เลิกเลยอย่ารอฤกษ์
- ยา หมากฝรั่ง ฯลฯก็ไม่ช่วยอะไรถ้าเราไม่เอาจริง
- สำหรับผมใครมาสูบใกล้ๆก็ได้ ลูกน้องผมมันเป่าควันใส่ผมกันทั้งวัน
- ตอนเลิกยังมีบุหรี่หลงๆอยู่ในรถอีกครึ่งซองพร้อมไฟแชกอีกห้าหกอัน
กะว่าถ้ามันไม่ไหวก็จะหยิบมาสูบซักมวนเหมือนกัน แต่ก็ปล่าว
- ผมไม่ได้บอกใครเลยแม้แต่ภรรยา มารู้เอาตอนหนึ่งสัปดาห์แล้ว
เพราะบางทีคนอื่นอาจคาดหวังกับเราไปด้วย (ลดแรงกดดันไปได้อีกอย่าง)
- ในสัปดาห์แรกๆ ผมมีอาการน้ำลายสอตลอดเวลา บ้วนน้ำลายทั้งวันนอกนั้นไม่มีอาการอะไร
- หมากฝรั่ง นิโคติน ช่วยได้ในเวลาที่จวนเจียนจะทนไม่ไหว แต่ผมก็ใชไปไม่ถึง สิบเม็ดนะ
ยี่ห้อของไทย นิโคเร็ตมั้ง กล่องเขียวๆ รดชาดพอใช้ได้ ไปถามของนอกในร้านยาฝรั่ง
เห็นราคาแทบอยากจะกลับไปสูบเหมือนเดิม
- ในระหว่างวัน มันจะอยากเป็นพักๆ บางทียุ่งๆก็ลืมนะ อย่าไปคิดถึงมันมากยิ่งคิดยิ่งอยาก
- ถ้าผ่านสัปดาห์แรกไปได้ผมว่าคุณมาได้เกินครึ่งทางแล้ว....ยินดีด้วย
- มะเร็งปอด ทรมาณมากๆๆๆๆๆ คิดใว้บ่อยๆ
- มะเร็งปอด ค่ารักษาแพงมากๆๆๆๆๆๆๆ คิดใว้บ่อยๆ
หวังว่าคงมีส่วนที่เป็นประโยชน์บ้าง ใจถึงๆเลิกเลยครับมีเรื่องยากกว่านี้ในชีวิตอีกเยอะ........
อ้อ...ตอนที่พิมอยุ่นี่ น้ำลายผมสอๆขึ้นมาอีกแล้ว.....