ทีแรกว่าจะไม่เผาเจ้าต่อ เรื่องพาผมไปกินข้าวลิง แต่ไหนๆก็ไหนๆ ขอบรรยายให้สะเด่าโห้หน่อย คันปากมานาน...
งานอัลฟาเดย์ของคุณลุงโกศล โดยปกติตั้งแต่ผมได้รู้จักคุณลุง ผมก็ตั้งใจไปด้วยหัวใจที่พองโตทุกปี
มีปีที่แล้วที่ไม่ไป เพราะกลวงชัยไป ผมไม่อยากเสวนาด้วย จึงไม่ไป
สำหรับปีนี้ เด็กสร้างของผมบรรจงเอาX1/9มาประเคนให้ผมขับไป
จะด้วยอะไรก็ตาม ผมคิดว่า ผมไปไห้วคุณลุงในวาระปีใหม่ จะไฉไลกว่าไปใส่ใจกลวงชัย
จึงรับปากมือระเบิดไป...
เช้าวันงานผมอยู่ที่ ชาเลนเจอร์ เพราะมีงานOTOP สินค้าได้ออกถึงสองบูธเลยขนของและคนลงเต็มอัตราศึก
พอได้เวลาผมจึงแว๊บหลบผบ.โดนขึ้นบราว่าดิ่งไปยังบ้านมือระเบิดทันที..
"นี้ลุงพูดนะโว๊ย กำลังทะยานไปด้วยใจร้อย% ให้เคลีย์หน้างานรอด้วย"
ผมสั่งเจ้าต่อโดยหวังว่ามัน คงจัดทุกอย่างพร้อม
"เชิญเลยครับลุง เจอกันที่ปากทางเข้าถ้ำค้างคาว"จากนั้นไม่ถึงสิบนาทีผมก็ปลิวมาจิ้มที่ปากถ้ำ
"รถพร้อมไหม" ถ้าแบตไม่ดีครับลุง... มันตอบแบบหลบๆสายตา..
ผมถอยรถมาพ่วง..
พรบ. ป้ายวงกลม...ไม่มีครับลุง รถไว้โชว์ไม่ได้ไว้ขับ... 
น้ำมันล่ะ..
มีนิดหน่อยครับลุง คงพอวิ่งไปเติมปั๊มได้... 
ทีแรกผมใส่JacketของBoss กะว่าขับรถเปิดประทุนรับลมเย็นๆ เลยต้องขนไปเก็บก่อน...
พอพ่วงไฟสตาร์ทติด รอบขึ้นก็ตีมาทีสองพันรอบ โดยประสบการณ์ผมสั่งมือระเบิดเปิดหลังคาและกรจกทุกบาน
เพราะรู้ว่างานนี้สาหัสแน่นอน
ผมต้องแกะ
พรบ. ป้ายวงกลมจากบราว่ามาบังตาตำรวจก่อน ไม่งั้นโดนแน่สิ้นปีตำรวจจ้องยังกะมดแดงแฝงมะม่วง..
ผมขับรถในตำนานX1/9 ในตัวถังอลูมิเนียม "เบอร์โทเน่"ทะยานสู่ถนนพหลโยธิน ตัดออกไปเกษตรตัดใหม่..
ผมรู้เลยว่ารถคันนี้ ในสภาพตอนนี้ ไม่หมู..
และในที่สุด เราก้มาถึงปั๊มน้ำมัน..
ผมเติมน้ำมันไป๕๐๐บาท ในใจคิดถึงแผนการเดินทางที่จะหนีรถติดให้มากที่สุด เพราะคงไม่รอดแน่
ในขณะที่เจ้าต่อ..
ยังเอาไม้ขนน้องรันปัดรถอย่างอารมณ์ดี...
