Topic: ท้อใจเรื่องอู่จริงๆ

[Addy]

ผมเองก้เป็นคนหนื่งที่ชอบรถเก่า ผมว่ามันสวยสุดๆกว่ารถใหม่ๆ แต่หลายๆครั้งไม่เคยหาอู่ดีๆที่เข้าใจคนรักรถเก่า ได้เลย จ้องแต่จะฟันลูกเดียว ขี้เกียจทำงานหมกเม็ด จนผมเซ็งไปหมดแล้วครับ แต่ก็ยังรักรถเก่าเสมอ เลยขายมันไปหมดแล้วแต่ขอแอบชื่นชมรถของเพี่ๆ เพื่อนๆนะครับคงไม่ว่าอะไรนะครับ ยอมแพ้แล้วครับ เรื่องอู่เนี่ย อู่ดีๆเนี่ยก็คงมีแหละครับแต่ผมหาไม่เจอเองแหละ เอาเป็นว่าไม่มีรถเก่าแล้ว แต่ขออนุญาติยังเป็นสมาชิกอยู่ต่อนะครับ

[OSBIL]

อยากมาให้กำลังใจคุณ Addy ครับ 
การเริ่มทำรถ ก็เหมือนการทดลองวิทยาศาสตร์ครับ
ต้องตั้งสมมุติฐาน ต้องทดลอง และบันทึก 
แต่ทั้งหมดสิ่งที่ได้คือความรู้ และ ประสบการณ์ครับ 
ผมอาจจะเป็นคนหนึ่งที่โชคดีเจอช่างที่ละเอียด
แต่ถ้าผมเจอช่างไม่ดีผมคงย้ายที่ตั้งแต่อาทิตย์แรกๆ 
ทำเองกับบ้านยังต้องเอาเลยครับ ปรึกษาเพื่อนๆ จนกว่าจะเจออู่ที่ทำงานถูกใจ
นี้แหละครับ บ้านบางกอกฯ ให้คำปรึกษา และพึ่งพาได้เสมอ

ดูเหมือนคุณ Addy ยังไม่ได้ไปเที่ยวกระทู้นี้ ผมขอเชิญชวนนะครับ 
http://www.bangkokclassiccar.com/forum/index.php?topic=3148.0

[e-dad]

คุณ Addy ยอมแพ้ไปแล้วเหรอครับ ผมว่าถ้าหารถเก่ามาเล่นใหม่ได้ก็เล่นต่อเถอะครับเพราะปัญหามันอยู่ที่ปัจจัยภายนอกไม่ได้อยู่ที่ตัวรถ ซึ่งเราเลี่ยงหรือแก้ได้ไม่ยากเลย เรื่องหาอู่ที่รู้ใจในบ้านบางกอกมีผู้ให้คำปรึกษาได้เยอะแยะครับ ขอให้กำลังใจ

[anuchits]

เห็นใจมากๆ ผมก็เคยโดนเป็นรถคันแรก Benz /8 ไปทำที่อู่แถวบ้านเพราะกะว่าจะได้ไปดูได้บ่อยๆเสียไปเกือบ 6 หมื่นออกมาได้4--5 วันสีรถขึ้นเหลือง เอากลับไปทำใหม่ เอากลับบ้านอีกครั้งล้างรถเพราะเห่อปรากฎว่าสามารถเลี้ยงปลาในห้องโดยสารได้เลยเพราะน้ำรั่ว กลับเข้าอู่อีกหลายๆรอบช่างไม่ยอมรื้อมาปะให้ใหม่ เอาซิลิโคนมายาให้หมดไปเกือบสิบหลอดสุดท้ายก็รั่วเหมือนเดิมเ็ซ็งมาก....สุดท้ายเลยไปหาช่างที่ฝีมือดีมาทำให้ทั้งปะ ทั้งทำสีใหม่ ลงทุนซื้อเครื่องมือทุกอย่างให้ช่าง ทำห้องอบสี เลยเสียตังค์สบายไป

[rasun]

ใช่ครับเรื่องช่างนี่น่าเบื่อที่สุด  ของผมก็เข้าๆออกๆทำแล้วทำใหม่หลายรอบ ทำผมฝันร้ายประจำ (ว่าเจอลูเช่ที่สวยกว่า!) ว่าจะจอดคลุมผ้าไว้เฉยๆก็หลายรอบแต่พอหายเซ็งก็กลับมาทำต่อ

[rasun]

เอาใหม่ภาพใช้ไม่ได้

[เจ้าบ้านบางกอกฯ]

เรื่องอู่เรื่องช่าง จรรยาบรรณของคนเล่นรถคลาสสิค
ผมเคยเปรย ๆ ไว้ก่อนหน้านี้แล้วหลายครั้ง
ลองเอากระทู้เก่ามาเล่าใหม่ ใครอยากติดตามเชิญที่นี่

จรรยาบรรณของคนเล่นรถคลาสสิค http://www.bangkokclassiccar.com/forum/index.php?topic=762.0

เรื่องของช่าง .... ช่างเถอะ
« at 11/03/2005 , 18:19:40 »   Edit
--------------------------------------------------------------------------------
วันนี้ขอตั้งกระทู้หัวข้อยอดฮิตของคนรักรถคลาสสิคบ้าง "เรื่องของช่าง" ให้เพื่อน ๆ ช่วยให้ความเห็นกันหน่อย
ว่าใครเคยเจอช่างประเภทใดบ้าง

ผมเริ่มสนใจรถคลาสสิคก็เพราะช่าง เห็นว่าช่างในเมืองไทยเรามีฝีมือแยะ ประณีตและราคาไม่แพง แต่เท่าที่
ได้ยินได้เห็นหลายท่านจะเลิกเล่นก็เพราะช่างนี่แหละ ในที่นี้ของกล่าวถึงช่างซ่อมรถเท่านั้นนะครัช่างประเภทอื่นไม่ขอกล่าวถึง
วันนี้จะขอยกตัวอย่างของประสบการณ์ที่เจอะเจอมาหรือได้ยินมาเล่าสู่กันฟังนะครับ

ตัวอย่าง 1 เป็นช่างวัยรุ่นที่คล่องแคล่วว่องไว มีฝีมือ จนวันหนึ่งผันตัวมาเป็นเจ้าของอู่ ตั้งราคาไม่แพง
พูดจาเข้าใจวัยรุ่นดีมาก จึงมีลูกค้าวัยรุ่นมาให้ทำมาก รับงานดะ แต่ขาดความรับผิดชอบ งานไม่จบ
มีฝีปากสามารถหลบหลุดรอดไปได้เรื่อย ๆ ติดหนี้คนมากมาย จนวันหนึ่งต้องปิดอู่หนี เจ้าของรถ
แสนเศร้าใจว่ารถที่รักทำไม่เคยจบ

ตัวอย่าง 2 เป็นช่างรุ่นเก๋า รักสายลมและแสงแดด อารมณ์ศิลปิน รักเพื่อนฝูง สตรี และเมรัย ทำรถฝีมือเฉียบ
แต่จะทำหรือไม่อยู่ที่อารมณ์ ห้ามเร่ง ถ้าเจ้าของรถพูดจาไม่ดีไม่มีได้แอ้มหรอก เนื่องด้วยความเป็นศิลปิน
จึงจำต้องเร่ร่อนหาอู่ใหม่อยู่ร่ำไป

ตัวอย่าง 3 เป็นช่างวัยกลางคน ถือเป็นช่างงานดี ดูรับผิดชอบ แรก ๆ ลูกค้าติดงอมแงม พาเพื่อนๆ ไปใช้
บริการกันมากมาย หลังๆ ชักจะออกอาการเจ คิดราคาสูงลิบลิ่วไม่ว่าจะเป็นอย่างไร ถือว่าฉันนั้นหนึ่งในตองอู
ลูกค้าพาลเอือมระอา

ตัวอย่าง 4 เป็นช่างสูง มีสำมาคาระวะ เสมอต้นเสมอปลาย รับผิดชอบงานบอกเสร็จวันไหนเป็นเสร็จวันนั้น
รักรถลูกค้าเสมือนหนึ่งรถตัวเอง ราคาเป็นกันเอง ไม่ฟันค่าอะไหล่ อะไหล่เสียถ้าซ่อมได้ก็ซ่อมให้ ไม่เน้นเปลี่ยนลูกเดียว
ถ้าซ่อมไม่เป็นยังแนะนำลูกค้าให้ไปซ่อมร้านที่ซ่อมได้ หรือให้บริการเอาไปซ่อมให้โดยคิดค่าบริการนิดหน่อย
ทำงานเสร็จเป็นคัน ๆ ไป ใครมาก่อนได้ก่อน แต่มีลัดคิวกรณีลูกค้ามาขอซ่อมเล็กน้อย ๆ เป็นต้น
 
ที่เล่ามายืดยาวก็ไม่ได้อยากให้เดาว่าใครเป็นใครหรือจะติใคร เพื่อนๆ Bangkok Classiccar คงทราบกติกา
ว่าเรานิยมการยอวาที เผื่อจะมีใครแนะนำ "ช่างสูงส่ง" ในตัวอย่างที่ 4 ให้ผมบ้างเท่านั้นเองครับ คนดีในสังคม
ต้องเชิดชูกันนะครับ

อ่านกระทู้เดิม "เรื่องของช่าง .... ช่างเถอะ" ได้ที่นี่  http://www.bbznet.com/scripts2/view.php?user=bangkokclassiccar&board=1&id=455&c=1&order=lastpost

 

[JEEP]

เจ้าบ้านสรุปได้ครบถ้วนเลยครับ

[pongpat]

จริงครับเจ้าสำนักผมก็โดนมาเหมือนกัน คิคอยากจะเลิก แต่มาได้เป็นสมาชิกBANGKOK CLASSICCAR ขอสู้ใหม่

[korn]

เรื่องเกี่ยวกับความรับผิดชอบของช่างเป็นเรื่องที่ปวดหัวที่สุด เพราะเป็นงานฝีมือ บางวันอารมณ์ดีงานก็ดีตาม บางวันอารมณ์ไม่ดีงานก็แย่ตาม มีความรู้สึกบ่อยๆว่าไม่เคยมีช่างหรืออู่ไหนที่สมบูรณ์ มีแต่ว่าเราจะทำใจให้ยอมรับข้อบกพร่องของแต่ละอู่ได้ขนาดไหน......... ของถูกไม่มีดี ของฟรีไม่มีในโลก

[pin1935]

ผมมีมุมมองอีกมุมของผู้ที่รักรถคลาสสิคอยากจะนำเสนอครับ
ก่อนจะอ่านต่อไป ขอทำความเข้าใจก่อนนะครับว่า...สำหรับผู้ที่รักรถคลาสสิคที่รสนิยมสูง แต่รายได้ต่ำเท่านั้นนะครับ
ผู้ที่มีรายได้สูง ประเภทสั่งลูกน้องแล้วโยนกุญแจรถให้ไปซ่อมไปดูแลน่ะ...อย่าอ่านเลย..ไม่มีประโยชน์...แล้วก็รถคลาสสิค
ที่ว่าก็ไม่ใช่ประเภท ซุปเปอร์คาร์ราคาสี่ห้าล้านขึ้นไปนะครับ เพราะมันจะเป็นอีกเรื่องนึง แบบนั้นต้องการดูแลเอาใจใส่
เป็นกรณีพิเศษ เอ้า ต่อครับ..
คือว่าเรื่องของการเป็นเจ้าของรถคลาสสิคนั้น สิ่งที่ควบคู่ไปด้วยคือการบูรณะซ่อมแซมให้คงอยู่ในสภาพที่ดีอยู่เสมอ
เอาว่าให้ขับได้ ไปไหนเอาไปโชว์ได้ เป็นความภาคภูมิใจส่วนตัว ซึ่งคนประเภทเดียวกันเท่านั้นที่เข้าใจ....
เรื่องอู่ซ่อมหรือจะให้เข้าประเด็นเลยก็คือตัวช่างที่ดูแลรถคลาสสิคแสนรักของเราควรจะมีความสามารถที่จะดูแล
หรืออีกนัยหนึ่งคือเป็นหมอประจำครอบครัวเราก็ว่าได้
เป็นหมอนี่ไม่จำเป็นต้องมีคนเดียวหรืออู่เดียวนะครับ แต่ถ้าเขามีทีมช่างครบวงจรคือซ่อมได้ทุกอย่างก็ดี แต่รถผมมีช่างดูแล
หลายชุดครับ ประกอบตัวถังและสีชุดนึง เครื่องยนต์ชุดนึง ช่วงล่างชุดนึง ไฟฟ้าชุดนึง ก็แยกๆไปตามความถนัด
แต่เหตุผลนึงที่เลือกว่าเป็นร้านไหนนอกจากราคา” รับได้และไม่ถูกฟัน “คือชุดช่างของทุกอู่ต้องมีฝีมือพื้นฐานในสายของเขา
คือยกตัวอย่างเป็นช่างเบรก ก็ควรจะมีความรู้ระบบเบรก น้ำมันเบรกมายังงัย ไปดันลูกสูบเบรกตรงไหน ไปดันผ้าเบรกยังงัย
เป็นความรู้ที่ช่างควรจะมี ไม่มั่ว และผมบอกได้เลยว่าไม่มีความจำเป็นจะต้องมีความรู้ในรถคลาสสิคเฉพาะรุ่นของเรา
คือว่าถ้า”มี”ก็ยิ่งดีครับ แต่ว่าสิ่งสำคัญที่สุดคือ”ตัวเราเองนี่แหละครับ”ต้องมีความรู้ในรถของเรา ทุกแง่ทุกมุมของเจ้ารถ
คลาสสิคแสนรักของเรานี่แหละครับที่เราต้องรู้ เพื่อเราจะได้”กำกับ”ช่างของเราให้ทำได้ถูกต้อง นี่ครับสิ่งสำคัญ

[pin1935]

ต่อ......
ยกประสบการณ์มาเล่าให้ฟัง.....ผมใช้ chev camaro 67 RS/SS ไปโคราช ระหว่างทางประมาณช่วงปากช่อง
มีความรู้สึกว่าเวลาเหยียบเบรกแล้วต้องเหยียบลึกกว่าปกติ จอดเช็คดูปรากฏว่าน้ำมันเบรกซึมที่ล้อหน้าซ้าย
ผมก็จอดรถที่ร้านเขียนว่ารับทำเบรก เป็นร้านธรรมดาข้างถนน ตอนแรกช่างบอกว่าซ่อมไม่เป็นหรอก รถอะไรไม่เคยเห็น
ผมบอก นี่มันรถปี1967นะเทคโนโลยีปีนั้นมันจะสักแค่ไหนกัน ก็เป็นระบบ disc brake ธรรมดา แล้วผมก็อธิบายระบบให้ฟัง
ช่างถึงยอมทำให้โดยที่เรากำกับการแสดงตลอด ถึงทราบว่าอาการคือยางหุ้มลูกสูบเบรกหมดสภาพ ต้องเปลี่ยน ทีนี้ทำยังงัยล่ะ
ของมันไม่ต้องพูดถึงไม่มีทางมีหรอก ผมบอกให้หาเทียบ ปรากฏว่าได้ของ วอลโว ขนาดใกล้เคียง  ผมบอกใส่เลย
ใช้เวลาซ่อมสามชั่วโมง เวลาที่ใช้ถอดใส่ไม่ถึงชั่วโมงที่เหลือเป็นเวลาไปหาเทียบอะไหล่  เหตุการณ์ผ่านมาเกือบปีแล้ว
ไม่มีอาการซึมของน้ำมันเบรกเกิดขึ้นเลย  แสดงว่าใช้ได้ โล่งอกไป
ประเด็นทั้งหมดที่ว่ามาซะยาวยืดก็คือ ใครก็ตามที่เล่นรถคลาสสิคไม่ว่าจะมาจากค่ายญี่ปุ่น ยุโรป หรือ อเมริกาก็ตาม
ข้อดีคือรถที่เล่นเขาสร้างมาหลายปีแล้ว เทคโนโลยีไม่ได้ซับซ้อน ซึ่งเราสามารถศึกษาได้ด้วยตัวเอง รับรองครับว่าไม่ยาก
ช่างเป็นแค่เครื่องมือ หรือจะเรียกอีกอย่างว่าตัวช่วยในการดูแลรักษาสภาพของรถแสนรักให้อยู่ในสภาพที่ดี
แต่ถ้าได้ช่างที่ดีก็จะยิ่งดีใหญ่ แต่ก็ไม่ใช่หากันง่ายๆ เพราะรถไม่ใช่ของๆเค้า
ข้อเสียก็คือเราต้องเสียเวลาไปดูแลด้วยตัวเอง เพราะยังงัย ที่อู่มีเครื่องมือพร้อม...และพวกช่างเขามีประสบการณ์สูงในด้าน
เทคนิคต่างๆในการ”ถอด และใส่”ชิ้นส่วนหรืออะไหล่ของรถ เราสู้พวกช่างไม่ได้หรอกครับ
ผมขอสรุปเลยนะครับว่า
ไม่มีใครที่จะรัก และดูแลของๆเรา นอกจากตัวเราเอง การพึ่งพาผู้อื่นมีความจำเป็น แต่เราต้องมีความรอบรู้ในรถของตัวเอง
ให้ได้เท่าช่าง หรือมากกว่าช่าง ยกเว้นเทคนิคประสบการณ์ในการใช้เครื่องมือ
หวังว่าคงเป็นแนวคิดให้หลายๆคน ในการทำรถแต่ละครั้ง ไม่ว่าจะเป็นงานใหญ่งานเล็ก ต้องพูดคุยตกลงในเรื่องเวลา และงบประมาณให้รู้เรื่องเสียก่อน
แต่อย่าลืมนะครับว่า อย่าใว้ใจคนอื่นเด็ดขาด จะได้ไม่เสียความรู้สึก เวลา และเงินทอง
ขอโทษที่ใช้เนื้อที่เยอะไปหน่อย

[OouVintage]

เห็นใจเหมือนกันครับตัวผมเองก็เคยโดนสารพัดอู่ทำให้เจ็บเนื้อเจ็บตัวมาเป็นแรมปี ก็คงเป็นได้แค่กำลังใจให้คนเล่นรถเก่าครับเพราะของอย่างนี้ต้องคนที่โดนเท่านั้นที่เข้าใจและต้องต่อสู้ผ่านไปให้ได้

ก่อนอื่นผมเห็นด้วยที่เราต้องแยกงานตัวถังกับงานกลไกหรือพวก Mechanic ออกจากกันก่อน
งานกลไกนี้สำคัญกว่าสำหรับตัวผมเพราะถ้ารถขับไม่ได้หรือไม่ปลอดภัยก็ไม่สนุก  เรื่องนี้ผมว่าต้องขึ้นอยู่กับว่ารถอะไรเพราะช่างเฉพาะยี่ห้อหรือประเทศจะมีความเชี่ยวชาญกว่า (ลองผิดลองถูกน้อยหน่อยหรือไม่ต้องลองเลย) 
นอกจากว่าช่างที่ไหนเก่งแล้วต้องถามต่อว่าเราอยู่ที่ไหนถ้าเก่งแต่อยู่ห่างกัน 2-3 ชม. ก็ลืมได้เลยเพราะกว่าจะไปถึงก็กินข้าวลิงแล้ว 
ส่วนเรื่องอู่สีหรือทำตัวถังนี้มีมากมายแล้วแต่ราคาและที่ตั้งที่เราจะเลือก

ผมว่าเรามาคุยอะไรที่ช่วยเหลือกันได้แบบที่บ้านบางกอกฯได้ทำมาแล้วหลายครั้งคือ ถ้าคุณ Addy จะห่วนมาเล่นรถ classic อีกครั้งคุณ Addy จะเล่นอะไร เพื่อนๆพี่ๆ ในบ้านบางกอกฯจะได้ช่วยชี้เป้าและแนะนำเรื่องอู่ต่างๆจากประสพการณ์ได้ครับ 

เรื่องแบบนี้ที่นี้มีตั้งแต่ชี้เป้า ยุ หาอะไหล่ หาอู่ ช่วยเจรจายันช่วยซ่อมออกมาเป็นคันๆแล้วครับ 

[jpomme]

ท้อใจได้ แต่อย่าท้อถอยนะคะ
ของอย่างนี้ต้องลองๆกันไป เข้ามาอยู่บ้านหลังนี้แล้ว K.Addy อาจอยากกลับมาเล่นรถคลาสสิคอีกครั้ง

เข้ามาเป็นกำลังใจให้อีกคน 

[nong26june]

อยากมาให้กำลังใจคุณ Addy ครับ 
การเริ่มทำรถ ก็เหมือนการทดลองวิทยาศาสตร์ครับ

 

โดนจายยยย...หลายๆๆๆ

 

[lazydog]

ให้กำลังใจพี่ Addy ด้วยคนครับ 

ปู่คราวน์ สอนผมหลายอย่าง ไม่ว่าจะ เป็น
รู้จักที่ซื้ออะไหล่ 
ความอดทน ในการ รอ (อันนี้หลักใหญ่) และกรณีช่างชอบเถียง 
ทักษะในการพูด จูงใจช่าง ขี้เกียจ หรืออู้ 
ดูแลคนอื่น    ในกรณี ช่างทำงานดึกๆดื่นๆ ซท่อข้าวซื้อกะทิงแดง     
เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ในกรณี มีอะไหล่เกินที่ต้องการใช้ 
สุดท้ายทุกวันนี้ ปู่คราวน์ก็กลับไปอยู่อู่เหมือนเดิมครับ (เนื่องจากวันที่ขับไป งานBKcc เข้าเกียร์ ไม่คล่อง เลยต้องรออะไหล่ ลูกยาง 2 ตัวครับ ) (รออีก นานครับ หาเทียบอยู่)
แล้วปู่คราวน์ก็สอนผมให้ มีความอดทนในการ รอ อีก กาลครั้งหนึ่งครับ

[ms133]

เป็นกำลังใจให้คุณแอ๊ดดี้ ด้วยคนครับ   

[Loong-Sawasdee]

ขอเข้ามาบ้าง อย่างโตโยเพทคันของลุงที่เคยเมาลงนั้นก็มีเรื่องคับใจที่จะขอนำมาเล่าบ้างว่า ใครจะใจเย็นเท่าลุง พอลากรถเข้าอู่ ตกลงกัน 4 หมื่นปะผุ ทำสี (รถผุมาก ผุทั้งคัน)
เรื่องสีค่อยว่ากัน เรื่องเงินยังไม่พูดถึงแต่เพื่อเอาใจช่างจ่ายเลยหมื่นแปดในขณะนั้น ที่เหลือค่อยทะยอยจ่าย .... ผ่านไปแล้ว 3 เดือนรถยังจอดอยู่กลาง
ลาน ไม่มีการขยับเลยสักนิด จ่ายอีกสองพันโดยขอให้นำไปจอดในร่มภายในอู่ ก็ตกลง ผ่านไปอีก 4 เดือนรถก็ยังจอดอยู่อย่างนั้น พอถึงเวลาจะทำที่ไหนได้เจ้าของอู่แม้จะเชื่อมเหล็กก็ยังไม่เป็น  .....มารู้ทีหลังว่าเขาเป็นช่างสี การปะผุทำได้โดยอาศัยช่างอื่นซึ่งปกติก็จะเป็นช่างจร คือ ไม่ประจำที่อู่ใดอู่หนึ่ง กว่าจะได้เริ่มลงมือก็อีก 2 เดือน พอได้ลงมือก็ทำจริง พอชื่นใจได้ แต่ก็สุขภาพไม่ค่อยดีเพราะคนพวกนี้กินขี้ฝุ่นและผงละอองต่าง ๆ เข้าไปมาก ส่วนใหญ่จะเป็นโรคปอดและระบบหายใจ พอปะผุเสร็จก็จึงจะถึงวาระของเจ้าของอู่ทำสีต่อ อนึ่ง ระหว่างนี้ก้เสียเวลาเนื่องจากมีรถคันอื่นเข้ามาแทรกบ้าง เจ้าของอู่ก็ตอบว่าจำเป็นต้องทำเพื่อรายรับประจำวัน พอไปทำก็ผละงานเราไว้ก่อน ทีนี้งานเราก็ไม่ต่อเนื่อง รถเราก็ต้องช้าไปโดยปริยาย
       ขอเล่าว่าปัจจุบันนี้(ทางภาคใต้) ในอู่ช่างและเจ้าของอู่และนกฮูก(คือพวกที่เข้ามานั่งคุยกับช่างและเจ้าของอู่โดยไม่มาจ้างงานอะไร) ส่วนใหญ่จะกินพืชกระท่อมกันแทบทุกคน ว่ากันว่ากินแล้วจะทนงาน ขยัน แต่เอาเข้าจริงไม่เป็นดังว่า เพราะจะเสียเวลาในขณะที่นั่งกินใบกระท่อมกัน กินแล้วคุยกันไป ไม่รู้จักจบ ไม่รู้จักลุกขึ้นมาจับงาน ทำงานในอู่แต่จะคุยกันในเรื่องอื่น เช่น เรื่องการเกษตร เรื่องการทำมาหากินอื่น ๆ จิปาถะ ทำนองว่างานที่ตนทำนั้นยังไม่ดี ยังไม่เป็นที่พอใจ จะไปทำงานอื่นที่ดีกว่านี้ ทำนองนี้
      ช่างจรพวกนี้ก็ยังมีปัญหาอีกคือ เจ้าของอู่ไม่ค่อยจ่ายค่าแรง เพราะรับเงินจากเจ้าของรถแล้วเอาไปใช้เรื่องอื่นหมด ไม่มีจ่ายค่าแรง ช่างก็ไม่ทำงานอีก หรือพอถึงคราวจะทำสีก็ไม่มีเงินซื้อของในส่วนนี้อีกเพราะเงินที่เราจ่ายให้หมดไปแล้ว ต้องรอเอาเงินจากรถอื่นที่เข้ามา พอเราถามก็อ้างโน่น อ้างนี่ นี่แหละช่างเขาละ จ่ายเงินก่อนก็ไม่ทำ ไม่จ่ายเงินก็ไม่ทำ
     ช่างดี ๆ ไม่มีหรือ ขอตอบว่าพอมี แต่น่าจะหายาก เพราะมักจะเข้าทำนองว่า "พอดังแล้วมักจะแยกวง" กล่าวคือ พอฝีมือดี พอมีลูกค้าเชื่อถือมาก
ก็มักจะไปเปิดเอง ทั้ง ๆ ที่ยังไม่พร้อม ช่างพวกนี้(ขอรวมไปถึงหลาย ๆ แขนงและหลายกิจการ) มักจะทำให้เจ้าของกิจการอกหักมามากแล้ว รับปากแล้วไม่มาตามนัด พอไปตามปรากฏว่า .....เปิดเองซะแล้ว อย่างนี้ก็มีให้เห็นบ่อย ๆ
     ลุงทำรถคันที่กล่าวนี้สิบหกเดือน ทั้ง ๆ ที่ตอนตกลงกันว่าอย่างช้าสามเดือนเท่านั้นแหละพี่น้อง อย่างนี้จะเรียกว่าเอาอะไรมาคูณเวลาที่ตกลงไว้ เกือบ ๆ จะเอา 6 มาคูณใช่ไหม ? เมื่อพบปัญหาอย่างนี้ก็จำใจทน จำใจรับสภาพ มีทางเดียวที่จะทำก็คือ ไปลากรถออกจากอู่นั้นไปเสียเท่านั้น  แต่สภาพมันบังคับให้ทำไม่ได้เพราะจะเข้าทำนองนิทานอีสปเรื่องกบเลือกนาย  เพราะพวกนี้ "มันรู้กัน"  ลองนึกถึงช่างตัดผมสิ ถ้ากำลังตัดอยู่ แต่ถ้าเกิดไม่พอใจช่างคนนั้นขึ้นมา จะวิ่งไปหาช่างคนอื่นตัดให้ต่อหรือ ? ตรงนี้ทำไม่ได้แน่ ๆ และในเรื่องนี้คงไม่มีช่างคนไหนเข้าไป"ล้างก้น"ให้คนอื่นหรอกครับ เว้นแต่ว่าช่างคนใหม่จะเป็นคนพิเศษและกันเองจริง ๆ หรือว่างานก่อนนั้ตกลงเลิกกันไปแล้วหรือว่าอู่เดิมปิดกิจการ ถ้าลงอย่างนี้แล้วเรานั่นแหละจะเสียหายหลายเท่าทวีคูณ นี่ก็อาจเป็นเหตุหนึ่งที่หลายคนมักไม่ชอบรถเก่า  ชอบแต่รถใหม่ ๆ เพราะเบื่อการซ่อม
   ขอเอามาเล่าเช้านี้บ้าง
     

[e-dad]

เห็นภาพเลยครับคุณ ลุงสวัสดี...แหม..ใจเย็นดีจัง

[anuchits]

โอโห! ต้องถามช่างว่าสร้างบ้านหรือซ่อมรถนะครับคุณลุง...อย่างนี้มันนานไป ถ้าอยู่ใกล้ๆต้องชวนคุณลุงลากออกมาทำกันเองสักตั้ง...

[Loong-Sawasdee]

เมื่อเช้าเล่าเรื่องการทำสีปะผุและเรื่องอู่เรื่องช่างมาแล้ว แต่นั่นเป็นการทำเฉพาะสีและปะผุหรือทำเฉพาะตัวถังรถเท่านั้น ยังไม่ได้ทำส่วนอื่น คือ เครื่องและช่วงล่าง ซึ่งในส่วนนี้คือเคื่องและช่วงล่างมักจะต้องไปทำอีกแห่งหนึ่ง เพราะการปะผุ ทำสี และส่วนประกอบอื่น ๆ
 ส่วนการทำเครื่องและช่วงล่างก็ไปอีกแห่ง หรือสรุปได้ว่า ช่างเครื่อง + ช่วงล่าง ช่างสี  + ประกอบตัวรถ
ว่ากันว่า ควรทำช่วงล่างก่อนทำสี เพราะถ้าทำสีทีหลังจะทำให้ส่วนของรถเกิดความสกปรก สีมีการถลอกได้อีกเมื่อมาทำเครื่องและช่วงล่าง เครื่องและช่วงล่างดีรถก็วิ่งได้แม้ตัวถังจะผุ(บ้าง) และสีจะไม่สวย  แต่ถ้าสีสวยแต่เครื่องกับช่วงล่างไม่ดีรถก็วิ่งไม่ได้ อย่างไรก็ตามอาจเป็นความเห็นส่วนบุคคลก็ได้ สำหรับรถเก่า รถโบราณนั้นจะใช้งานมันได้ในระดับหนึ่งเท่านั้น จะให้สมบูรณ์และใช้งานได้ดีเท่ารถในยุคนี้ไม่ได้ เช่น เรื่องความร้อนและช่วงล่าง เป็นต้น เพราะรถในยุคก่อนยัง Low tech สู้รถในยุคนี้ไม่ได้ เราเล่นกันเพื่อเป็นงานอดิเรกเท่านั้น ส่วนมากจะเป็นรถคันที่ 2 ไม่ใช่รถใช้งานประจำวัน
    ที่นี้พอนำรถเข้าไปทำเครื่องและช่วงล่างเมื่อใด ตรงนี้แหละพี่น้องสิ่งที่มองไม่เห็น สัมผัสไม่ได้ด้วยตาก็เริ่มตามมา ชิ้นส่วนต่าง ๆ และส่วนประกอบ
อยู่ที่ช่างเป็นผู้กำหนด .... และตรงนี้แหละพี่น้องเอ๋ย ถ้าพบช่างดีก็ดีไป ถ้าพบช่าง(ที่ไม่ดี) ขออภัยสำหรับช่างที่ดีและสุจริตต่อวิชาชีพ เราก็เริ่มควักกระเป๋าเตรียมไว้  ให้เอา 2 เข้ามาคูณ(เป็นอย่างน้อย) ราคาที่เราประมาณไว้  เคยได้ยินคำเยะเย้ยถากถางของบางคนว่า "เดี๋ยวยุให้เล่นรถเก่าเสียนี่" ก็อาจจะจริงของเขาเพราะรถบางคันอุดตรงนั้น รั่วตรงนี้ ต้องตามกันเรื่อย
ถ้าตามแล้วจบก็ไม่เป็นไร พอเอาอยู่ แตจ่ไอ้ที่อุดไม่อยู่ ทำนองถมไม่เต็มนี่สิ มันเจ็บนัก
    อย่างครั้งหนึ่งเคยเอารถเครื่องดีเซลไปเช็คหัวฉีด ก่อนลงมือทำถามว่าเท่าไหร่ เขาตอบว่ายังตอบไม่ได้ ถามว่าประมาณเท่าใด ช่างบอกว่าถ้า
จะให้ประมาณก็ พันหกร้อยกว่า ๆ แต่ยังไม่แน่นอน  พอทำและประกอบเสร็จราคาเป็นสามพันสอง จะไม่เป็นราคานี้ได้อย่างไรก็ในเมื่อสามีทำงาน
ภรรยานั่ง(บวกรายการ)ในห้องแอร์ คิดดูเถิดชิ้นส่วนของหัวฉีดที่วางอยู่บนโต๊ะช่างนั้นเป็นร้อย ๆ ชิ้น เจ้าของคนไหนจะรู้บ้างง่าทำอะไรไปบ้าง  นอกจากเขาบอก เขาบรรยายให้ฟัง เราเจ้าของเงินจะไปแย้งอะไร แม้ว่าจะนั่งดูอยู่ที่เขาจัดไว้ให้นั่ง ผลก็คือต้องจ่ายเขาไปตามที่เขาว่าไว้ในรายการ
     น่าจะสรุปได้ว่าถ้าที่ไหนสามีเป็นช่างแล้วมีภรรยาเป็นผู้ทำรายการ ที่นั่น เป็นเจ็บอกทุกแห่งไป สำหรับลุงขอหนีห่างร้านอย่างนี้  "เข็ดจริง ๆ ให้ดิ้นตาย" ถ้าโดนอย่างนี้บ่อย ๆ เห็นทีอาจจะต้องอำลาไปเปิดเว็บร่วมกับคุณ Addy ก็ได้ ใช้ชื่อ http://www.bye-bye.classiccar.com/ แต่เอ.....ได้ ถลำเข้ามาอย่างนี้ วัน ๆ มีแต่เรื่องนี้ เปิดเว็บนี้ถึง สามครั้งสามเวลา แล้วจะตัดใจได้หรือ ว่าไงคุณ Addy
 

[เจ้าบ้านบางกอกฯ]

สำหรับลุงขอหนีห่างร้านอย่างนี้  "เข็ดจริง ๆ ให้ดิ้นตาย" ถ้าโดนอย่างนี้บ่อย ๆ เห็นทีอาจจะต้องอำลาไปเปิดเว็บร่วมกับคุณ Addy ก็ได้ ใช้ชื่อ http://www.bye-bye.classiccar.com/ แต่เอ.....ได้ ถลำเข้ามาอย่างนี้ วัน ๆ มีแต่เรื่องนี้ เปิดเว็บนี้ถึง สามครั้งสามเวลา แล้วจะตัดใจได้หรือ ว่าไงคุณ Addy

ชอบครับ ชอบครับ
  ขอบพระคุณคุณอาสวัสดิ์ครับ 

 

[Addy]

ขอบคุณทุกท่านเลยนะครับ ซึ้งจริงๆครับ ก็ว่าจะเลิกเล่นแล้วนะ เมื่ออาทิตย์ก่อนยังไปดู BMW635CSI อยุ่เลย เฮ้อ จะเลิกได้จริงเหรอเนี่ยครับ