ปีนึงพอดี!
ที่อู่ผมเอาไปส่งสมบัติโรงกลึง ลาดพร้าว87 ตั้งแต่ก่อนน้ำท่วม จนเมื่อต้นปีผมทนไม่ไหวไปตามเรื่องเอง เจอเจ้าของร้านจอมโอหังพูดจาบัดซบใส่จนผมคิดว่าโลกนี้ไม่ได้มีแม่มันคนเดียวที่ทำได้ เลยเอากลับมา พอดีนึกขึ้นได้ว่าเคยไปอู่นึงแถวพระราม2 ชื่อต่าย เก่งงานแปลงดุมล้อ เลยลองโทรไปถามดูว่าทำได้ไหม เอาเป็นว่าล่อผมซะเคลิ้มเลย ผ่านไปสามเดือนโทรไปก็อ้างโกหกพกลมลูกน้องตายแม่ยายป่วยไปเรื่อย จนเมื่ออาทิตย์ที่แล้วผมบอกว่าจะเอาของคืน คุณเขาเลยมีน้ำใจบอกว่าอยู่โรงกลึงเพื่อนแล้วให้เบอร์มา พอเข้าไปดูแทบอยากเลิกทำรถ กองซุกอยู่ใต้ท้องรถที่ขึ้นสามขาไว้ ผมเลยถามว่าจะทำให้ผมไหมเจ้าของร้านก็บอกว่า คนที่เอามาไม่ได้สั่งอะไรเลย.....
สุดท้ายได้มาอย่างที่เห็น เสียเวลาไปปีนึงและของก็หายอีก คือผ้าเบรค HAWK กับ แคมเบอร์เพลทของเทอิ้น ของใหม่ทั้งคู่ โทรไปตามก็ไม่รับสาย.....สัส
ทำรถมีเงินอย่างเดียวไม่พอนะครับ ต้องมีวาสนาด้วย
