ชอบหมดเลยง่ะ..แบบ งก น่ะ
เคยมีผู้ใหญ่ เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับเบาะรถ..ตอนสมัยผมเด็ก ๆ
ว่ากันว่า ในสมัยนั้นเบาะรถยนต์คู่หน้ายังเป็นเบาะปรับเอนนอนได้
แต่หลาย ๆ รุ่นไม่ค่อยมีพนักพิงศรีษะ อาทิ รถ taxi ในกรุงเทพฯ
รุ่น บลูเบิร์ด รึเปล่า ไม่แน่ใจ..ที่เบาะตอนเดียว แบบโซฟา
แล้วต้องหุ้มพลาสติก สีใสๆ ส่วนมากเห็นสีฟ้า ๆ ครับ
พอต่อช่วงนั้นมารุ่นหลัง ๆ เริ่มทำ หมอนรองศรีษะ
นัยว่า เวลาเกิดอุบัติเหตุหนัก ๆ มันทำให้ศรีษะของคนขับและผู้โดยสาร
โดนกระชากอย่างรุนแรง ทำให้คออาจหักได้
การที่มีพนักรองศรีษะ ช่วยให้หนักกลายเป็นเบาได้น่ะครับ
จำได้ลาง ๆ แบบนี้ครับ..ไม่แน่ใจนักเพราะเป็นเรื่องเล่า น่ะครับ
จริงเท็จประการใด ไม่ทราบได้ครับ