สวัสดีครับ มาทุกวันเหมือนกันครับแต่นานๆ post ทีครับ
suphotph
*************************************************************
โก่งคันศรจนสุดล้า ย่อมมีเวลาที่มันจะคืนกลับ
..............................................................................
ชีวิตคนเราทุกคนเหมือนเกลียวคลื่นในสายนที ...คลื่นลูกหลังทะยอยไล่คลื่นลูกแรกไม่รู้จบแล้วใยต้องทะยานอยากฝากชื่อไว้กับแผ่นดินท่องเที่ยวไปทุกแคว้น เยือนดินแดนสุขาวดีลิ้มลองอาหารโอชะ สุราดี บทเพลง และสหายผู้รู้ใจนั่นมิใช่หรือคือสิ่งที่ผองเราแสวงหา ...ควบม้าโจนทะยาน ชักกระบี่ผดุงธรรมดื่มสุราชามโต หัวเราะร่า ไม่ยี่หระต่อสิ่งใดดุจดังสายลมแห่งฤดูใบไม้ผลิที่พัดกวาดเอาความทุกข์หมดไปแล้วไยต้องพะวงกะคลื่นลูกต่อไป ....
... ฟ้าเวิ้งว้าง ดินไร้ไมตรีปณิธาณยากบรรลุ รักยากคลายสะพายกระบี่เดียวดายกายโดดเดี่ยวชีวิตหนึ่งเดียว ไร้ซึ่งใยดี