ขอเล่าประวัติที่ครับ ...วันแรกไปรับตัวเจ้าสาวดีใจมาก แต่สงสัยเจ้าสาวจะไม่ค่อยอยากไปเพราะคิดถึงเจ้าของเดิมอยู่ ....งอแงตลอดทาง...ทำให้ผมรู้ซึ้งเลยว่ารถเก่าลำบากเพียงใด เธองัดกลเม็ดไม้เด็ดทุกวิถีทางโดยการดับประชด และ เอาน้องหนิมจากถังไปอุดกรองน้ำมัน แถมแดดเป็นใจมาก เล่นเอาตัวดำเลย...สินสอดก็จ่ายแล้ว ยังไงก็ต้องเอากลับให้ได้ เป็นไงเป็นกัน(ฟ่ะ) .... จากลาดกระบัง วิ่งไปวิ่งมาก็ดุมกลางหลุดพ่นเอาจารบีออกมาเปื่อนล้อซะงั้น พอถึงศรีนครินทร์ เกือบจะออกพัฒนาการ ก็ดับโชว์ตัวบนคอสะพานเล็กน้อยซะงั้น เล่นเอาใจหายสวดมนต์ไปหลายจบ พอออกพระราม 9 ชิดซ้ายตลอดเลยกลัวดับโชว์อีก.....พอถึงแยกก็รีบเลี้ยวเรียบทางด่วนก็เลย ในใจยังคงภาวนาขอให้ถึงบ้านเหอะว้า....ไหนๆๆก็ไหนๆๆแล้ว สุดได้เลยได้ข้อสรุปเอาไปจอดหน้าบ้านญาติที่ลาดพร้าว80 ต้องขอบคุณญาติจริงๆๆที่ซื้อบ้านแถวนั้น อิอิ รอดไปอีกวัน
วันต่อมาผมรวบรวมความกล้าที่จะตื้อเธอให้เข้าเรือนหอในวันต่อมาโดยรีบไปหาตอนเที่ยง กะโดดขึ้นรถไปลาดพร้าว ...พอเจอก็....ทนไม่ไหวแล้วอยากขี่(ขับ)เธอเร็วๆๆจัง พอสตาร์ทปั๋บเลียงเครื่องไพเราะมาก(3T) เลยเร่งไปซักรอบให้หนวกหูชาวบ้านเล่น ....พอออกมาจะถึงบ้านผมตรงแยกพระราม6เรียบคลองกะสพานควาย...พอขึ้นสะพาน...เอาอีกล่ะโชว์(ดับ)อีกล่ะ...เล่นเอาป่วนไปหมด โชคดีที่มีพี่วิน(มอไซ) มาดูแลให้ พอสตาร์ทติดปั๋บพี่วินบอกให้รีบเลย เดียวเค้ากันรถให้(ขอขอบคุณครับ) ....ผมก็ใส่เกียร์เต็มที่เลย...ในที่สุดก้กลับบ้านได้ แต่ดันสตาร์ทอีกทีไม่ติดล่ะสงสัยจะงอนนาน.... แต่ก็ยังดีที่ถึงเรือนหอซักที....จะรีบจัดการเธอแน่อิอิ
